Ümit Özdağ: Milliyetçiliğin tarihi evreleri

Prof. Dr. Ümit Özdağ

Cumhuriyet gazetesinin “Milliyetçilik Nereye” başlıklı yazı dizisinin ikinci bölümü “Milliyetçi hareketin siyasal kronolojisi” üzerine.

Türk halkının kültürel ve siyasî birliğini amaç edinen Türkçülük ve Türk milliyetçiliği hakkında bilgi verilen yazıda ayrıca Türk Derneği, Türk Gücü Derneği ve Türk Ocakları’nın tarihî önemine dikkat çekilerek çarpıcı tespitlerde bulunuldu. İYİ Parti İstanbul Milletvekili Prof. Dr. Ümit Özdağ, Cumhuriyet gazetesi yazarlarından Mustafa Balbay ve Selda Güneysu’nun Türk milliyetçiliğinin tarihî süreci hakkındaki sorularını cevaplandırdı.

Ümit Özdağ, “Türk milliyetçiliğinin kökenlerini Hunlar dönemindeki Mete Han’ın mitolojik efsanelerinden başlayarak ‘Türk Kağanlığı’ olan Göktürklerin devlet felsefesinin anlatıldığı 8. yüzyıla ait Orhun Abideleri’nde” görüldüğünü ifade etti. Özdağ’a göre, 19. yüzyılda Kırım ve Kazanlı Türk milliyetçisi aydınlar, Türk milliyetçiliğini teorik temeline kavuşturmuş, Osmanlı Devleti’nde ise Ziya Gökalp gibi Türk aydınları teorik arayış içerisine girmiştir. Özdağ; İttihat ve Terraki’nin de Türk milliyetçiliği zeminine oturduğunu ve İstiklâl Harbi’nin ve Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş ideolojisinin Türk milliyetçiliği olduğunu belirtir. Ancak bir müddet sonra “Turancılık ve Türk Birlikçiliğinin zararlı bir akım” olarak görülmeye başladığını aktarır.

Türk milliyetçiliğinin siyasî bir parti hâline gelmesi ve durgunlaşması hakkında bilgi veren Özdağ; günümüzde AKP ve MHP itifakı ile ilgili düşüncelerini ise döneme has bir iş birliği olarak gördüğünü ifade ediyor. Atatürk milliyetçiliği ile ilgili düşüncelerini de aktaran Özdağ “Ben, Atatürk milliyetçisi değilim, Atatürk’ün yorumladığı çerçevede Türk milliyetçisiyim. Atatürk, Türk milliyetçisi idi.” demiştir.

Özdağ; ülkücü hareket ile ilgili açıklamalarda da bulundu. 21. yüzyıldaki Türk birliği ile ilgili olarak Türk birliğinin 21. yüzyılda kurulacağına inandığını fakat, Türk milliyetçiliğinin entelektüel birikiminin yüksek olmasına rağmen, fikrî üretimin olması gereken seviyenin çok gerisinde ve örgütsüz olduğu tespitinde bulundu.

Yazının tamamını okumak için buraya tıklayınız tıklayınız