Her şey taammüden gerçekleşmişti. Herkes gördü. Fakat görmemiş gibi davranıyordu. Attila İlhan’ın Cinayet Saati şiirindeki gibi “Cinayeti kör bir kayıkçı gördü”. Olan biten tıpkı şiirdeki, vapuru vuranların cinayeti masuma yıktıkları gibiydi.
Devamını Oku