Yakın geçmişin Türkiye pratiği etnik hedefli politik stratejinin iki yöntemden birini tercih ettiğini göstermektedir. Etnik ajanda sahipleri sol yapılanmalar içinde ise başlangıçta solun genel söylemi ve eylemiyle örtüşen bir tavır sergilemektedirler. Antikapitalist, antiemperyalist, emek yanlısı siyasal mücadelenin savaşçısı olarak davranmaktadırlar. Çıkış noktası siyasal dincilik olan bir yapı içindeyse, kavmiyetçiliği reddeden, ümmeti esas alan bir anlayışı […]
Devamını Oku