Türkmen şairi Reşit Bostancı, Kerkük’ten  Ankara’ya sesleniyor. Acaba duyan var mı?

“Uyan Ankara Uyan”

Acı dolu dünyada
Mutluluklar rüyada
Uyan Ankara uyan
Kerkük gitmesin yâda
Yatan düşman uyandı
Kerkük kana boyandı
Uyan Ankara uyan
Ezildi Türkmen yandı
Düşmanın yok amanı
Öldürür seni beni
Uyan Ankara uyan
Geldi Kerkük zamanı

Orduda yiğit asker
Kerkük yolunu bekler
Uyan Ankara gitmeden
Musalla, Korya, Begler (Kerkük’deki mahalle adları)
Çok ağırdır yükümüz
Bir olalım ikimiz
Uyan Ankara uyan
Gitmesin Kerkük’ümüz
Odun yâda
Hiç vermem odun yâda
Kerkük gitse af olmaz
Ankara o (öbür) dünyada

Suçlu dur
Bizden ırak suçlu dur
Kerkük gitse tarihe
Yaz Ankara suçludur”

***

135 yıl önce de yine Türkmen şairi Reşid Küle Raza, İstanbul’a şöyle seslenmişti.

“İstanbul’dan Çıktım Yola”

İstanbul’dan çıktım yola
Salam verdim sağa sola
Kimsem yoktu halim sora

Oyan Sultan Eziz oyan
Elden getti nısf-i cihan

İstanbul’dan çıktı tatar
Kemçisini atar tutar
Midhat Paşa esker satar

Oyan Sultan Eziz oyan
Elden getti nısf-i cihan

İstanbul’dan geli kayığ
İçinde var sarhoş ayığ
Padişahlığ sene layığ

Oyan Sultan Eziz oyan
Elden getti nısf-i cihan

İstanbul’da çıktım dama
Salam verdim kayn u kavma
(Salam verdim kayımkama)
Esker oldum gettim Şam’a

Oyan Sultan Eziz oyan
Elden getti nısf-i cihan

İstanbul’un minarası
Ezan veri zamparası
Cebinde yok beş parası

Oyan Sultan Eziz oyan
Elden getti nısf-i cihan

Reşid Küle Raza – Kerkük