Orhan Şaik Gökyay, vatansever şairi vefatının 26. yılında anıyoruz

Orhan Şaik Gökyay

Orhan Şaik Gökyay, Türk edebiyat tarihi ve dil araştırmacısı, şair, öğretmen. Edebiyat alanında şairliğinden çok eleştirmenliği ve araştırmacılığı ile öne çıktı.

16 Temmuz 1902’de Kastamonu İnebolu’da doğdu. Hayatı dolaşmakla geçen Orhan Şaik Gökyay, önce Balkan Harbi dolayısıyla ailesi Rumeli’den göçtü. Öğretmen babasının değişen görev yerleri dolayısıyla seyahatleri devam etti. Zamanı geldiğinde kendisi de öğretmen oldu.

Aruzla yazdığı ilk şiirleri Kastamonu’da yayımlanan “Açıksöz” dergisi ile Balıkesir’de kendisinin yayımladığı “Çağlayan” dergisinde çıktı. Ardından hece veznine döndü. Önceleri âşık tarzına uygun, çoğunlukla ulusal konuları işleyen lirik şiirler yazdı. Daha sonra edebiyat tarihi, folklor ve halk edebiyatı araştırmalarına yöneldi. Eski metinleri inceledi, eklediği notlarla birlikte sadeleştirilmiş basımlarını hazırladı. Dil konusunda yaptığı en önemli çalışma Dede Korkut Hikâyeleri’ni sadeleştirmesidir.

Eserleri ilim ve edebiyat tarihimizin en sağlam araştırmaları olarak kabul ediliyor. Türkologlar onun için, “Günümüz Türkoloji’sinin en güvenilir ilim adamlarından biridir. ” demektedir.

Kendi şiirlerini kitap olarak yayımlamadı. Yalnızca 5 şiirini İngilizce çevirileriyle birlikte Birkaç Şiir Poems kitabında topladı.

1994’te İstanbul’da yaşamını yitirdi.

“Bu Vatan Kimin” şiiri ile hafızalarda yer edinen, vatansever şair, Orhan Şaik Gökyay’ı vefatının 26. yılında anıyoruz.

BU VATAN KİMİN

Bu vatan toprağın kara bağrında

Sıradağlar gibi duranlarındır,

Bir tarih boyunca onun uğrunda

Kendini tarihe verenlerindir.

***

Tutuşup kül olan ocaklarından,

Şahlanıp köpüren ırmaklarından,

Hudutta gaza bayraklarından

Alnına ışıklar vuranlarındır.

***

Ardına bakmadan yollara düşen,

Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,

Huduttan hududa yol bulup koşan,

Cepheden cepheyi soranlarındır.

***

İleri atılıp sellercesine

Göğsünden vurulup tam ercesine,

Bir gül bahçesine girercesine

Şu kara toprağa girenlerindir.

***

Tarihin dilinden düşmez bu destan,

Nehirler gazidir, dağlar kahraman,

Her taşı yakut olan bu vatan

Can verme sırrına erenlerindir.

***

Gökyay’ım ne yazsan ziyade değil,

Bu sevgi bir kuru ifade değil,

Sencileyin hasmı rüyada değil,

Topun namlusundan görenlerindir.

Kaynak :

https://www.instagram.com/tv/CISZxHRguE7/?igshid=16leycjoayonm