VEFAT VE BAŞSAĞLIĞI

Dündar Bey’i gepegençken kaybetti.
12 Eylül öncesinde damadının aslan gibi kardeşi Ercüment’i şehid verdi.
Ağır günler geçirdi ve ve acılarla baş etti.
Dimdik durdu.
Dündar Bey’in dâvâ arkadaşlarına, yeni yetişen gençlere her zaman kucak açtı.
Evi, tanıyan, bilen, yolu düşen herkesin eviydi.
Gaziantep mutfağının tam ve kâmil bir temsilcisiydi.
Sofrasında bir lezzet tûfânı eserdi.

Arada bir “Yağmur, mûsikî heyeti ayarla da dostları toplayalım ..” derdi.
Yıllarca bunu yaptık.
Muzaffer Özdağ, Emine Işınsu, Melin ve Merih Haser kardeşler, İskender Öksüz, Mübeccel ve Sadi Somuncuoğlu, Bilge ve Ahmet Bican Ercilasun, Nevzat Kösoğlu, damadı Şevket Bülent Yahnici ve bir kaç dost dâimî davetlilerdi.
Maalesef bir kaç yıl önce son taleplerini iş, seyahat vesair sebeblerle yerine getiremedim.
Sonra, sağlığı da iyiden iyiye bozuldu ve sevdiği şeyleri yapamaz, yaptıramaz oldu.
Ve bugün gitti.

Sözü, sohbeti, yemeyi-yedirmeyi pek severdi.
Vericilikte üstün bir karakterle yaratılmıştı.
Sevdi ve çok sevildi.

Rûhu şâd olsun!

Yağmur Tunalı