Necmettin Öğretmen

Şehit haberi almadığımız gün yok gibi.  Derik Kaymakamını yazmıştık bu satırlarda en son.  Asker, sivil çokları karıştı daha sonra o kervana.

Düşündürücü olanı giderek bunun sıradan haber halini alması.

Ateşin düştüğü yeri yakması.

“Sarıkamış şehidi”, “Çanakkale şehidi”, “Kore Şehidi”, “Kıbrıs şehidi”, “Güneydoğu şehidi”,”15 Temmuz şehidi” ayrımı yapmıyoruz. Buna hakkımız yok.  Hepsi bir. Bu vatan uğruna bu toprağa düştüler bir bir. Bitmeyecek, onlara karşı görevlerimiz.  Kelime arıyor bulamıyorum  o hakkı teslim için.

Kervana Necmettin öğretmen katıldı en son. 23 yaşındaydı. Gümüşhane’nin Torul ilçesine bağlı Demirkapı köyünde doğup büyümüş, ilkokulu burada okumuştu. Geçtiğimiz Ekim ayında  Şanlıurfa’nın Siverek ilçesine bağlı Çifçibaşı Köyüne sınıf öğretmeni olarak atanmıştı.  Oradan memleketine dönüyordu.  Tunceli-Pülümür karayolunda 16 Haziran tarihinde bölücü terör örgütü mensupları tarafından yolu kesildi, aracı yakıldı.  Kendisinden bir müddet haber alınamadı. Sonunda cansız bedeni Pülümür Çayı kıyısında bulundu.

Hayat hikâyesi. O son bakış.   Babanın yıkılmışlığı yüz ifadesi yeniden vicdanları uyandırdı.

Ayağa kalktı Tunceli onun için.  Yürüdü adını verdiği Bulvarda.

Onu hiç tanımayan isimsiz kahraman TIR şoförü, kurşunlanma pahasına Türk Bayrağıyla yan yana posterini astı, Tunceli Pülümür karayoluna…

Adı verildi görev yeri Siverek’te, doğup büyüdüğü Gümüşhane’deki okullara.

Fakir aile çocuğuydu. Babası inşaat işlerinde çalışarak onu okutmuştu. Ağabeyi de öyleydi. Para da gönderiyordu ailesine. Adıyaman’a kız istenmeye gidilecekti bu yaz. Olmadı. İhanetin üssü haline getirilmek istenen Tunceli’de kesildi önü. Hayal oldu hepsi.

 “İnsan büyür beşikte,

Mezarda yatmak için.

Kahramanlar can verir,

Yurdu yaşatmak için”

Onlar vatan için öldüler.

Kalanlar vatan için yaşayacaklar.

Gidenlerin gözleri olacak üzerlerinde. Yükleri ağır ve  zor.

Kanı yerde kalmadı.

Duyduk teselli oldu bir nebze.

Son kan olur bu inşallah

Pülümür Çayına, Munzur’a,   Fırat’a, Dicle’ye karışan…

Ruhları şad olsun!

Unutmayacağız, ne Necmettin YILMAZ  öğretmeni, ne diğerlerini…